گفتی که در چه کاری با تو چه کار ماند

کاری که بی تو گیرم والله که زار ماند

گر خمر خلد نوشم با جام های زرین

جمله صداع گردد جمله خمار ماند

در کارگاه عشقت بی تو هر آنچ بافم

والله نه پود ماند والله نه تار ماند

تو جوی بی کرانی پیشت جهان چو پولی

حاشا که با چنین جو بر پل گذار ماند

عالم چهار فصلست فصلی خلاف فصلی

با جنگ چار دشمن هرگز قرار ماند

پیش آ بهار خوبی تو اصل فصل هایی

تا فصل ها بسوزد جمله بهار ماند